Ζούμε στα χρόνιας της έντονης τεκτονικής δραστηριότητας, με πολλούς και συχνούς σεισμούς και αρκετές ηφαιστειακές εκρήξεις στις περιοχές του πλανήτη που παρουσιάζουν κατά παράδοση έντονη σεισμική και ηφαιστειακή δραστηριότητα. Διανύουμε όμως τους τελευταίους μήνες επίσης μια φάση με πολύ έντονη και ολοένα αυξανόμενη δραστηριότητα στην επιφάνεια του Ήλιου αλλά και άλλων αστέρων σε γειτονικά συστήματα και αστερισμούς, όπως στον αστερισμό του Ωρίωνα, που βρίσκονται σε ακτίνα τέτοια, ικανή να επηρεάσει την γήινη ατμόσφαιρα και τον φλοιό του πλανήτη μας με τις έντονες και συνεχόμενες γεωμαγνητικές καταιγίδες.
Ήδη στο πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου είχαμε την εκδήλωση σειράς μεγάλων σεισμών σε διάφορες περιοχές της Ασίας, που επισπεύστηκαν από τις δύσκολες όψεις της περιόδου, με την πρόσθετη επιβάρυνση των συνεχών μαγνητικών καταιγίδων του ήλιου και άλλων γειτονικών αστέρων.
- Στις 2 Σεπτεμβρίου εκδηλώθηκε σεισμός μεγέθους 6,1 R στην Παπούα Νέα Γουινέα, υπό την επιρροή του τετραγώνου Άρη-Ήλιου, την αντίθεση ανάδρομου Δία-Ερμή και κυρίως, το τετράγωνο ανάδρομων Κρόνου-Ουρανού. Στο ίδιο ρήγμα με διαφορετικό εστιακό επίκεντρο εκδηλώθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου σεισμός 7,6 R υπό την επιρροή των ίδιων πλανητικών όψεων, προστέθηκε όμως και η πίεση της Πανσελήνου, αλλά και η ευθυγράμμιση του Άρη με τον απλανή αστέρα Aldebaran του αστερισμού του Ταύρου, που ενεργοποίησε τον επονομαζόμενο «Άξονα των Καταστροφών».
- Στις 5 Σεπτεμβρίου εκδηλώθηκε σεισμός 6,6 R στην επαρχία Σιτσουάν της Κίνας. Κατά την ώρα της εκδήλωσης της είχαμε την επιρροή του τετραγώνου Άρη-Ήλιου, την αντίθεση ανάδρομου Δία-Ερμή, το τετράγωνο των ανάδρομων πλανητών Κρόνου-Ουρανού και την ευθυγράμμιση του Άρη με τον Aldebaran. Επιπλέον είχαμε την ευθυγράμμιση της Σελήνης με το Κέντρο του Γαλαξία.
- Στις 10 και 11 Σεπτεμβρίου εκδηλώθηκαν σεισμοί στην Ινδονησία, μεγέθους 6,2 R και 6,4 R με δύο διαφορετικά επίκεντρα. Και οι δύο σεισμοί εκδηλώθηκαν υπό την επιρροή των όψεων που αναφέρθηκαν πιο πάνω, δέχτηκαν όμως και την επιπρόσθετη πίεση της Πανσελήνου.
Οι κύριες όψεις που επιδρούν τον υπόλοιπο Σεπτέμβριο και μπορούν να επισπεύσουν εκδηλώσεις σεισμών στα ρήγματα της γης με έντονη κινητικότητα είναι:
- Το ιδιαίτερα ισχυρό τετράγωνο Κρόνου-Ουρανού, με τους πλανήτες ανάδρομος και ιδιαίτερα επικίνδυνους, καθ’ όλη την διάρκεια του μήνα αλλά και τουλάχιστον μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου.
- Η ευρεία αντίθεση ανάδρομου Δία-Ήλιου, με διάρκεια επιρροής μεταξύ 23 και 30 Σεπτεμβρίου.
- Η Νέα Σελήνη της 25 Σεπτεμβρίου στην Παρθένο, σε ένα ζώδιο της γης, με διάρκεια επιρροής μεταξύ 22 και 28 Σεπτεμβρίου.
Μέσα στον Οκτώβριο, πέρα από τις όψεις που μπορεί να προκαλέσει επιπρόσθετη πίεση στον φλοιό της γης, έχουμε στην στάση τριών πλανητών για να επιστρέψουν στην ορθή τους φορά, του Ερμή στις 2 Οκτωβρίου, του Πλούτωνα στις 9.10 και του Κρόνου στις 23.10. Ο Ερμής λόγω του μικρού του μεγέθους δεν είναι σε θέση να προκαλέσει από μόνος του σεισμούς μεγάλης έντασης, οι εξωτερικοί όμως πλανήτες παρουσιάζουν ιδιαίτερα αυξημένη επικινδυνότητα κατά την είσοδο και την έξοδο τους από την ανάδρομη κίνηση.
Οι μέρες γύρω από την στάση των Πλούτωνα και Κρόνου μπορούν να θεωρηθούν μέρες υψηλής επικινδυνότητας για την εκδήλωση φαινομένων τεκτονικής φύσης. Επιπλέον, στις 28 Οκτωβρίου πραγματοποιεί διέλευση ο Δίας, επιστρέφοντας ανάδρομος από το ζώδιο του Κριού σ’ αυτό των Ιχθύων, η οποίο επίσης παρουσιάζει αυξημένη επικινδυνότητα, ενώ στις 30 Οκτωβρίου θα βρεθεί σε στάση για να γυρίσει ανάδρομος ο Άρης.
Η Πανσέληνος στον Κριό της 9 Οκτωβρίου αυξάνει την πίεση στον φλοιό της γης μεταξύ 6 και 13 Οκτωβρίου, ενώ η μερική Ηλιακή Έκλειψη-Ν.Σελήνη της 25 Οκτωβρίου στο ζώδιο του Σκορπιού αυξάνει την ανησυχία μας για εκδήλωση τεκτονικών φαινομένων μεγάλης έντασης αρκετές μέρες πριν και μετά την Νέα Σελήνη.
Με τις τόσες πολλές έντονες και δύσκολες όψεις της περιόδου, τις πολλές κινήσεις των πλανητών από ή προς την ανάδρομη κίνηση τους μέσα στον Οκτώβριο, μια έκλειψη στα τέλη του μήνα και τον συνεχή βομβαρδισμό του πλανήτη μας από τις μαγνητικές καταιγίδες του άστρου μας αλλά και των γειτονικών αστέρων, θα μπορούσαν να εκδηλωθούν τεκτονικά φαινόμενα ακόμη και στις θεωρούμενες ασφαλείς χώρες, σε περιοχές του πλανήτη με πολύ περιορισμένη σεισμική ή ηφαιστειακή δραστηριότητα.
Περιττό να αναφέρουμε ότι αυξάνεται κατακόρυφα το υπόλοιπο του Σεπτεμβρίου και τον Οκτώβριο η επικινδυνότητα στα ιδιαίτερα ενεργά ρήγματα ή στις περιοχές του φλοιού της γης που παρουσιάζουν έξαρση τεκτονικής δραστηριότητας. Και αυτές είναι το Δαχτυλίδι της Φωτιάς του Ειρηνικού Ωκεανού, το ρήγμα της Ανατολίας, τα ρήγματα του Αιγαίου και της Ιταλικής Χερσονήσου, τα ρήγματα της Καραϊβικής και της Κεντρικής Αμερικής, αλλά και τα ρήγματα της ράχης του Ατλαντικού Ωκεανού (Atlantic Ridge), υπεύθυνα για τις ηφαιστειακές εκρήξεις των ενεργών ηφαιστείων της περιοχής.
Αλίντα Κανάκη
Δημήτρης Μήτρας
