Παρακολουθούμε με όλο και μεγαλύτερη ανησυχία τους πολλούς τελευταίους μήνες την έντονη σεισμική δραστηριότητα, σχεδόν σε καθημερινή βάση, και τις ολοένα και περισσότερες εκρήξεις ηφαιστείων ανά τον κόσμο. Και αντί να υπάρξει κάποια περίοδος εμφανούς αποκλιμάκωσης, η συχνότητα εκδήλωσης φαινομένων τεκτονικής φύσης μάλλον αυξάνεται. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο έξαρσης των φαινομένων τεκτονικής φύσης, που υπαγορεύονται μεταξύ άλλων από τις έντονες βαρυτικές επιδράσεις των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος, καθώς και από την κατά περιόδους έντονη ηλιακή δραστηριότητα.
Τα τελευταία χρόνια φιλοξενούνται δύο από τους εξωτερικούς πλανήτες σε ζώδια του στοιχείου της γης, ο Πλούτωνας στον Αιγόκερω και ο Ουρανός στον Ταύρο, τα βαρυτικά πεδία των οποίων επιδρούν συνδυαστικά και ως εκ τούτου πολλές φορές με ένταση στον φλοιό της γης. Μέχρι το 2024 που ολοκληρώνει ο Πλούτωνας την πορεία του μέσα από τον Αιγόκερω και το 2025 που περνάει ο Ουρανός στο ζώδιο των Διδύμων, η σεισμική και ηφαιστειακή δραστηριότητα δεν προβλέπεται να μειωθεί. Αντίθετα, όσο πλησιάζουν οι δύο πλανήτες στις τελευταίες μοίρες των διελεύσεων τους, θα φέρουν όλο και πιο έντονη κινητικότητα στο πεδία αυτό.
Την παρούσα χρονική περίοδο ο Πλούτωνας δεν επιδρά με δύσκολες όψεις ενεργειακά τον πλανήτη μας, η παρουσία του ωστόσο ασκεί μια σταθερή πίεση στις τεκτονικές πλάκες του φλοιού της γης. Αντίθετα με τον Πλούτωνα, εξαιρετική κινητικότητα παρουσιάζει ο Ουρανός, οι δύσκολες όψεις του οποίου κατά την διάρκεια του έτους που διανύουμε είναι καθοριστικής σημασίας για την σεισμική και ηφαιστειακή δραστηριότητα που παρατηρείται.
Τις μέρες που εκδηλώθηκαν οι σεισμοί στην Νέα Ζηλανδία και στην Ελλάδα και είχαμε τις εκρήξεις ηφαιστείων στην Ιταλία, την Ινδονησία και την Γουατεμάλα, είχαμε τα εξής πλανητικά φαινόμενα σε δράση: ένα πανίσχυρο τετράγωνο Κρόνου-Ουρανού, που κορύφωσε την δράση του στις 17/2 αλλά συνεχίζει ακόμη και σήμερα να μας επηρεάζει, μια Πανσέληνο στην Παρθένο (ζώδιο επίσης της γης), τον Άρη στις τελευταίες, κρίσιμες μοίρες του Ταύρου να δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για την εκδήλωση σεισμών, αλλά και έντονες ηλιακές εκρήξεις μεταξύ 1 και 3/3 που εκτόξευσαν ηλιακή μάζα και προκάλεσαν μαγνητικές καταιγίδες.
Παράλληλα παρατηρήθηκε και μια περίοδος ηλιακών εκρήξεων σε έναν από τους μεγαλύτερους δορυφόρους του Δία, την Ιώ, που προκλήθηκαν από την υπερθέρμανση του πυρήνα της Ιούς από τις παλιρροϊκές δυνάμεις που αναπτύσσονται μεταξύ τους και την τριβή των δύο σωμάτων. Οι ηφαιστειακές δε εκρήξεις της Ιούς θεωρούνται από τις ισχυρότερες του ηλιακού μας συστήματος, οι οποίες πρόσθεσαν και αυτές τα βαρυτικά τους κύματα σε ένα ήδη επιβαρυμένο ενεργειακό πλέγμα της γης.
Για τον υπόλοιπο Μάρτιο θα συνεχίσει να επιδρά το τετράγωνο Κρόνου-Ουρανού και να δημιουργεί πέρα από τα λοιπά κοσμικά γεγονότα, έντονη ανησυχία για εκδήλωση σεισμών και ηφαιστειακών εκρήξεων.
Η δύσκολη Πανσέληνος στην Παρθένο της 27 Φεβρουαρίου εξακολουθεί να μας συνοδεύει ενεργειακά και θα συνδυάσει τις δυνάμεις της με την ευτυχώς ηπιότερη Νέα Σελήνη στους Ιχθείς στις 13 Μαρτίου και την Πανσέληνο του Μαρτίου, που είναι στο Ζυγό, στις 28/3. Οι επικίνδυνη χρονική ζώνη για την εκδήλωση τεκτονικών φαινομένων γύρω από την Πανσέληνο και την Νέα Σελήνη επεκτείνεται κυρίως 3 μέρες πριν και 3 μετά την εκδήλωση του φαινομένου.
Μέσα στο Μάρτιο έχουμε όμως και κάποιες πλανητικές διελεύσεις που αφήνουν και αυτές ένα έντονο ενεργειακό αποτύπωμα με τις μετατοπίσεις τους. Είναι το πέρασμα του Άρη στους Διδύμους (4/3), του Ερμή στους Ιχθείς (15/3), του Ήλιου στον Κριό (20/3) και της Αφροδίτης στον Κριό (21/3), που μπορούν να προκαλέσουν μέτριας έως ισχυρής έντασης σεισμούς, επίσης 3 μέρες πριν και 3 μετά την μετάβαση τους στο επόμενο ζώδιο, εάν δεν συνδυαστούν με άλλες δύσκολες πλανητικές όψεις.
Σε μια περίοδο με τόσο έντονη τεκτονική δραστηριότητα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη μας, μπορεί να εκδηλωθούν σεισμοί και εκρήξεις ηφαιστείων κυριολεκτικά παντού και ανά πάσα στιγμή. Στην πρώτη γραμμή επικινδυνότητας βρίσκονται πάντοτε οι ιδιαίτερα ενεργές περιοχές του φλοιού της γης, όπως είναι το δαχτυλίδι της φωτιάς του Ειρηνικού Ωκεανού, η υπερδραστήρια τον τελευταίο καιρό τεκτονικά Ισλανδία, η Ελλάδα, που παρουσιάζει έξαρση σεισμικών φαινομένων, αλλά και οποιοδήποτε άλλο μέρος της γης. Ας μη μας εκπλήξει δε το ενδεχόμενο, να δούμε επί μακρό μη ενεργά ή σχεδόν λησμονημένα ηφαίστεια να δραστηριοποιούνται εκ νέου μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα, καθώς η όλο και αυξανόμενη κινητικότητα μπορεί να ξυπνήσει κάποιους κοιμισμένους γίγαντες… Το αυτό ισχύει βέβαια και για τα μέχρι στιγμής ανενεργά ρήγματα.
Αλίντα Κανάκη
Δημήτρης Μήτρας