Ο Οκτώβριος ήταν τεκτονικά ένας ήρεμος μήνας, όπως μας είχαν προϊδεάσει τα αστρονομικά και τα αστρολογικά δεδομένα, καθώς και οι κοσμικοί παράγοντες του μήνα. Ο Νοέμβριος θα είναι από ότι δείχνουν όλες οι παράμετροι λίγο πιο έντονος και δραστήριος τεκτονικά, με κρίσιμες και πάλι περιόδους τις μέρες γύρω από την Πανσέληνο και την Νέα Σελήνη του Νοεμβρίου. Ας δούμε όμως αναλυτικά ποιοι είναι οι παράγοντες εκείνοι που θα μπορούσαν να αυξήσουν την πίεση στις τεκτονικές πλάκες και να επισπεύσουν την εκδήλωση φαινομένων.
Άρης στον Τοξότη, σε αντίθεση με τον Ουρανό και σε εξάγωνο με τον Πλούτωνα στις 4 Νοεμβρίου (± 3 μέρες).
Ο Άρης είναι ο πλανήτης της φωτιάς και της δράσης, που κινείται την περίοδο αυτή σε ένα ζώδιο της φωτιάς (Τοξότης). Ο Ουρανός είναι ο πλανήτης που μπορεί να υποκινήσει απρόσμενα γεγονότα και κινείται ανάδρομος στο ζώδιο των Διδύμων (αέρας). Η όψη μεταξύ των δύο πλανητών θα μπορούσε να προκαλέσει εκρήξεις τεκτονικής δραστηριότητας, κυρίως σε σημεία των πλακών που έχουν μετασχηματιστική φύση. Το εξάγωνο του Πλούτωνα από τον Υδροχόο υποδηλώνει μεγάλο εστιακό βάθος σε ένα ενδεχόμενο σεισμό, ικανό να υποστηρίξει μια ισχυρή δόνηση. Με τον Άρη στον Τοξότη δεν θα πρέπει να αποκλειστεί κάποια δραστηριότητα και στα ηφαιστειακά τόξα του πλανήτη.
Υπερπανσέληνος στον Ταύρο στις 5 Νοεμβρίου (± 3 μέρες).
Η Πανσέληνος προκαλεί πάντοτε ιδιαίτερες ανησυχίες για την εκδήλωση φαινομένων τεκτονικής φύσης, η παρούσα ωστόσο είναι η μεγαλύτερη της χρονιάς, γεγονός που αυξάνει επιβάρυνση του φλοιού της γης από την βαρυτική του δορυφόρο μας. Το φεγγάρι βρίσκεται το διάστημα αυτό στην κορύφωση του περίγειου του, στο κοντινότερο δηλαδή σημείο του προς την γη, αυξάνοντας την πίεση στο υγρό στοιχείο του πλανήτη. Είναι πιθανή κάποια αυξημένη δραστηριότητα στα παράκτια τόξα καταβύθισης και στην ρηχή υφαλοκρηπίδα. Σε περίπτωση εκδήλωσης ενός σεισμού μεγάλου μεγέθους, αυξάνονται κατακόρυφα οι πιθανότητες εκδήλωσης ενός τσουνάμι.
Διέλευση Αφροδίτης στον Σκορπιό, σε τετράγωνο με τον Πλούτωνα στις 6-7 Νοεμβρίου (± 3 μέρες).
Η Αφροδίτη δεν είναι ικανή λόγω ασθενούς βαρυτικής να προκαλέσει ιδιαίτερα ανησυχητικές τεκτονικές μετατοπίσεις, το τετράγωνο της όμως με τον Πλούτωνα δημιουργεί ανησυχίες για ρήξεις σε μεγάλο εστιακό βάθος, που θα μπορούσε να προκαλέσει δονήσεις υπολογίσιμου μεγέθους. Το τετράγωνο των πλανητών εκδηλώνεται στην γεωφυσική με την «ανακατανομή» των πετρωμάτων, που θα μπορούσε να εκδηλωθεί σε ζώνες βαθιάς καταβύθισης.
Επιστροφή ανάδρομου Ουρανού στον Ταύρο, σε αντίθεση με την Λίλιθ, σε εξάγωνα με τον Κρόνο και Ποσειδώνα στις 8 Νοεμβρίου (± 3 μέρες).
Η διέλευση του πλανήτη στον Ταύρο επηρεάζει τον επιφανειακό φλοιό της γης, ιδιαίτερα σε περιοχές με ασταθή πετρώματα ή ιζηματογενείς σχηματισμούς, όπως είναι οι προσχώσεις και τα δέλτα των ποταμών. Τα δύο εξάγωνα με Κρόνο και Ποσειδώνα από τους Ιχθείς (νερό), μεταφέρουν συνδυαστικά ισχυρά βαρυτικά κύματα σε παράκτιες ή ωκεάνιες περιοχές. Αυξάνεται ο κίνδυνος κατολισθήσεων σε παράκτιες ζώνες ή σε κοιλάδες ποταμών σε περίπτωση σεισμού, ειδικά σε περιοχές του πλανήτη που έχει προηγηθεί έντονη βροχόπτωση και ο υδροφόρος ορίζοντας είναι κορεσμένος.
Ερμής σε στάση για να γυρίσει ανάδρομος στον Τοξότη, σε εξάγωνο με τον Πλούτωνα στις 9 Νοεμβρίου (± 3 μέρες).
Και ο Ερμής λόγω του μικρού βαρυτικού του αποτυπώματος δεν είναι σε θέση να επισπεύσει σημαντικές τεκτονικές μετατοπίσεις, το εξάγωνο του ωστόσο με τον Πλούτωνα αυξάνει κάπως την δυναμική. Εάν εκδηλωθούν κάποια φαινόμενα, αυτά θα είναι σε βαρυτικά επιβαρυμένες ζώνες, σε παλιά ρήγματα και σε μεγάλα εστιακά βάθη.
Δίας σε στάση για να γυρίσει ανάδρομος στον Καρκίνο, σε σύνθετες και συνδυασμένες όψεις με Ουρανό, Κρόνο, Ποσειδώνα, Ήλιο και Λίλιθ στις 11 Νοεμβρίου.
Ο Δίας με το τεράστιο βαρυτικό του εκτόπισμα, σε συνδυασμένες όψεις με τους εξωτερικούς πλανήτες, που σχηματίζουν και μεταξύ τους πλήθος όψεων, δημιουργεί ανησυχίες για ισχυρά φαινόμενα σε τόξα καταβύθισης σε παράκτιες περιοχές και νησιωτικά συμπλέγματα. Οι πλανητικές όψεις έχουν μακρά περίοδο επίδρασης, κάποιες μέχρι τα τέλη του μήνα, άλλες μέχρι τα τέλη του χρόνου, οπότε θα υπάρξει μια καταπόνηση διαρκείας στα ρήγματα για το επόμενο χρονικό διάστημα.
Νέα Σελήνη στον Σκορπιό, με ανάδρομο Ερμή στις 20 Νοεμβρίου (± 3 μέρες).
Η Νέα Σελήνη στον Σκορπιό, ένα ζώδιο με κυβερνήτη του τον Πλούτωνα, αναμένεται να επηρεάσει τα ρήγματα που βρίσκονται σε μεγάλα βάθη, όπως είναι οι υποθαλάσσιες κορυφογραμμές. Σε συνδυασμό με την πλειάδα των όψεων μεταξύ των μεγάλων εξωτερικών πλανητών που συνεχίζουν να είναι ενεργές, θα πρέπει να αναμένουμε αρκετή τεκτονική δραστηριότητα σε ρήγματα που παρουσιάζουν κινητικότητα αλλά δεν έχουν εκτονώσει την ενέργεια που συσσωρεύεται. Πιθανή είναι και η ενεργοποίηση ηφαιστείων, ιδίως υποθαλάσσιων.
Στάση του Κρόνου για ορθοδρόμηση στους Ιχθείς στις 28 Νοεμβρίου, σε σύνοδο με τον Ποσειδώνα (± 3 μέρες).
Η στάση του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος με το μεγαλύτερο εκτόπισμα από άποψη βαρυτικών κυμάτων θα μπορούσε να προκαλέσει ανησυχίες για εκδήλωση τεκτονικών φαινομένων. Βρίσκεται σε ένα ζώδιο του νερού, στους Ιχθείς, και σχηματίζει σύνοδο με τον Πλανήτη που κυβερνά τις θάλασσες και τα ύδατα, οπότε η προσοχή στρέφεται σε παράκτιες περιοχές του πλανήτη και σε νησιωτικές χώρες, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν το επίκεντρο τεκτονικών φαινομένων. Επιπλέον, η ενεργοποίηση του στοιχείου του νερού σε τέτοια κλίμακα, ενδέχεται να φέρει παρατεταμένες βροχοπτώσεις, κάνοντας τον κίνδυνο πλημμυρών ή κατολισθήσεων μετά από έναν πιθανό σεισμό υπαρκτό.
Στάση του Ερμή για να γυρίσει ορθόδρομος στον Σκορπιό, σε αντίθεση με τον Ουρανό, σε τρίγωνα με Δία, Κρόνο και Ποσειδώνα. Αφροδίτη σε εξάγωνο με Πλούτωνα στις 29-30 Νοεμβρίου (± 3 μέρες).
Λόγω της μικρής βαρυτικής επίπτωσης που έχουν οι δύο πλανήτες στην επιφάνεια του πλανήτη μας, δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας για εκδήλωση τεκτονικών φαινομένων μεγάλης έντασης, αν και ενισχύονται από τις όψεις που σχηματίζονται.
Οι περιοχές του πλανήτη που παρουσιάζεται η μεγαλύτερη επικινδυνότητα για να εκδηλωθούν τεκτονικά φαινόμενα είναι οι ακόλουθες:
Το Δαχτυλίδι της Φωτιάς
Πάνω από την μισή σεισμική δραστηριότητα του πλανήτη κατ΄ έτος εκδηλώνεται στην γεωγραφική αυτή περιοχή. Η ανοιχτή δε θάλασσα χωρίς φυσικά εμπόδια, επιτρέπει να δημιουργηθούν ανεμπόδιστα τσουνάμι που ταξιδεύουν σε μεγάλες αποστάσεις.
Τα διαστήματα 4-11 και 20-24 Νοεμβρίου υπάρχει αυξημένη πιθανότητα να εκδηλωθούν τεκτονικά φαινόμενα στην Ινδονησία, στην Παπούα–Νέα Γουινέα, στα νησιά Φίτζι και Τόγκα.
Μεταξύ 4-6/11 και 20-22/11 θα μπορούσαν να εκδηλωθούν ξαφνικοί σεισμοί στην Ιαπωνία και στις Φιλιππίνες, με αυξημένη επικινδυνότητα για εκδήλωση τσουνάμι.
Κατά το δεύτερο δεκαήμερο του μήνα και τις τελευταίες μέρες του Νοεμβρίου το βλέμμα στρέφεται στην χερσόνησο Καμτσάτκα, στις Κουρίλες και Αλεούτιες νήσους και στην Αλάσκα. Υπάρχει έντονη η πιθανότητα για εκδήλωση δονήσεων μεγάλου μεγέθους. Η περιοχή είναι εξαιρετικά ενεργή τεκτονικά τους τελευταίους μήνες.
Η Χιλή και το Περού στο Τόξο των Άνδεων παρουσιάζουν αυξημένη επικινδυνότητα μεταξύ 4-11/11 και 20-30/11. Υπάρχει μεγάλη συσσώρευση ενέργειας που δεν έχει απελευθερωθεί.
Δυτική Βόρεια Αμερική και Μεξικό
Τα ρήγματα τις Καλιφόρνια και του Μεξικού παρουσιάζουν μέτρια επικινδυνότητα, που εντοπίζεται στις περιόδους 3-7/11 και 9-12/11. Ενδεχόμενες σεισμικές δονήσεις θα μπορούσαν να συνοδευτούν από κατολισθήσεις, ιδιαίτερα σε περιοχές που έχει κορεστεί ο υδροφόρος ορίζοντας από τις βροχές του φθινοπώρου.
Μεσογειακή Ζώνη
Η περιοχή της Αλγερίας, Ιταλίας, Ελλάδας και Τουρκίας έχει ιστορικό σεισμών μέσα στον Νοέμβριο, οπότε δεν μπορεί να αποκλειστεί τίποτε, αν και η πιθανότητα εκδήλωσης ισχυρών σεισμικών δονήσεων είναι περιορισμένη. Οι περίοδοι που παρουσιάζουν την μεγαλύτερη επικινδυνότητα είναι μεταξύ 6-12/11 και 18-22/11. Οι υδρολογικοί παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο κατολισθήσεων μετά από μια δόνηση, ιδιαίτερα σε περιοχές που έχουν δεχτεί σημαντικά ύψη βροχοπτώσεων.
Ειδικά για τον Ελλαδικό χώρο, οι περιοχές που θα μπορούσαν να παρουσιάσουν κάποια τεκτονική δραστηριότητα είναι στο Αιγαίο ο Στρυμωνικός Κόλπος, η Θάσος, η Λήμνος και η Λέσβος, οι Βόρειες Σποράδες, οι Κυκλάδες, η Κως, η Ρόδος και η Κρήτη, ενώ στο Ιόνιο η Λευκάδα, η Κεφαλονιά, η Ζάκυνθος και ο Πατραϊκός-Κορινθιακός Κόλπος.
Ως προς την Τουρκία, αρκετή επικινδυνότητα παρουσιάζει ο κλάδος του Ρήγματος της Ανατολίας στην θάλασσα του Μαρμαρά, η παράκτια περιοχή Σμύρνης-Αϊβαλή, η ακτή Αττάλειας-Μερσίνης, τα ρήγματα της περιοχής Γκαζιαντέπ-Καραμανμαράς και η περιοχή Βαν-Ερζερούν.
Κασμίρ-Παμίρ-Αφγανιστάν-Πακιστάν-Ιράν-Καύκασος
Αρκετά υψηλή είναι η επικινδυνότητα στην περιοχή αυτή λόγω της σύγκλησης της Ινδικής Χερσονήσου και της Ευρασιατικής πλάκας, που παρουσιάζει συνεχή κινητικότητα. Οι περίοδοι 4-11/11 και 20-30/11 παρουσιάζουν την μεγαλύτερη πιθανότητα εκδήλωσης φαινομένων.
Νέα Ζηλανδία
Το νησιωτικό κράτος της Νέας Ζηλανδίας βρίσκεται σε μια ζώνη καταβύθισης και παρουσιάζει βεβαρυμμένο ιστορικό ισχυρών σεισμών μέσα στον Νοέμβριο. Τα διαστήματα μεταξύ 4-11/11 και 20-24/11 είναι τα κρισιμότερα μέσα στον μήνα.
Για την σύνταξη της παρούσας μελέτης έχουν ληφθεί υπόψη η γεωμαγνητική δραστηριότητα, συνδυαστικοί δείκτες από την ιονόσφαιρα, ο ηλιακός και διαστημικός καιρός (ηλιακές κηλίδες, εκλάμψεις, ηλιακός άνεμος, κλπ.) και τα αστρονομικά-αστρολογικά δεδομένα του μήνα (φάσεις σελήνης, περίγειο-απόγειο, πλανητικές διελεύσεις και όψεις, κλπ.) που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ή να επιταχύνουν την εκδήλωση σεισμικής δραστηριότητας.
Ας σημειωθεί ωστόσο, ότι παρά την τεχνολογική πρόοδο και την παγκόσμια προσπάθεια για την εφεύρεση ενός μηχανισμού έγκαιρης πρόβλεψης τεκτονικών μετατοπίσεων, κάτι τέτοιο δεν κατέστη ακόμη δυνατόν. Η μελέτη που παρουσιάζεται βασίζεται στα δεδομένα που συλλέγονται και μπορούν να αξιολογηθούν, αλλά επί ουδενί λόγω δεν συνιστούν βέβαιη πρόβλεψη εκδήλωσης ενός σεισμού ή μιας ηφαιστειακής έκρηξης.
Αλίντα Κανάκη
Μήτρας Δημήτρης
