Η ελληνική γη σε καμπή: το αγροτικό ζήτημα μέχρι το καλοκαίρι του 2026 και η ώρα των τελικών αποφάσεων

Καθώς το 2025 κλείνει μέσα σε ένα βαρύ αλλά στοχαστικό κλίμα, το αγροτικό ζήτημα στην Ελλάδα παραμένει ανοιχτό όχι ως έκτακτη κρίση, αλλά ως διαρκές ερώτημα στρατηγικής. Η χρονιά που παρουσιάστηκε ως περίοδος εξομάλυνσης λειτούργησε τελικά ως μεταβατικό στάδιο, αποκαλύπτοντας με σαφήνεια τα όρια τόσο της πολιτικής διαχείρισης όσο και του ίδιου του παραγωγικού μοντέλου της χώρας.

Αστρολογικά, το σκηνικό αυτό δεν προέκυψε τυχαία. Ο Ουρανός στον Ταύρο συνεχίζει να ενεργοποιεί τον πυρήνα της γης, της τροφής και της οικονομικής επιβίωσης. Πρόκειται για μια διέλευση που δεν επιτρέπει σταθερότητα χωρίς αλλαγή και δεν ανέχεται επιστροφή στο «όπως πριν». Κάθε προσπάθεια διατήρησης παλιών δομών συναντά αντίσταση, άλλοτε με τη μορφή κινητοποιήσεων και άλλοτε με σιωπηλή αλλά διαβρωτική φθορά.

Την ίδια στιγμή, το τετράγωνο Ήλιου – Κρόνου που κορυφώνεται αυτές τις ημέρες λειτουργεί αποκαλυπτικά. Η όψη αυτή φωτίζει τη σύγκρουση ανάμεσα στην πολιτική εικόνα και τη σκληρή πραγματικότητα των περιορισμών. Η κυβέρνηση καλείται να δείξει έλεγχο και επάρκεια, όμως ο Κρόνος υπενθυμίζει ότι τα περιθώρια είναι στενά, οι δεσμεύσεις βαριές και η κοινωνική ανοχή αισθητά μειωμένη. Δεν είναι τυχαίο ότι ο δημόσιος λόγος γίνεται πιο προσεκτικός, λιγότερο θριαμβευτικός και περισσότερο αμυντικός.

Στο βάθος του αστρολογικού χάρτη ενεργοποιούνται αστεροειδείς που συνδέονται με τη Δήμητρα και τη Ceres, υπογραμμίζοντας ότι το ζήτημα της τροφής δεν είναι απλώς οικονομικό. Είναι βαθιά συμβολικό. Αγγίζει την ασφάλεια, την αυτάρκεια και την αίσθηση προστασίας του πληθυσμού. Σε αυτό ακριβώς το σημείο η εσωτερική πολιτική συναντά τη γεωπολιτική πραγματικότητα.

«Τροφή, κόστος και αξία παραγωγής σε ένα κάδρο»

Η Ελλάδα, όπως και ολόκληρη η Ευρώπη, εισέρχεται σε μια περίοδο όπου η επισιτιστική ασφάλεια παύει να θεωρείται δεδομένη. Πόλεμοι, κλιματική αστάθεια και ανακατατάξεις στις διεθνείς αγορές τροφίμων μετατρέπουν τον αγροτικό τομέα από κοινωνικό ζήτημα σε θέμα εθνικής στρατηγικής. Εδώ η πολιτική αιχμή γίνεται αναπόφευκτη: μια χώρα που δεν στηρίζει ουσιαστικά την παραγωγική της βάση, αποδυναμώνεται γεωπολιτικά, ανεξαρτήτως αφηγήματος ή επικοινωνιακής διαχείρισης.

Η Νέα Σελήνη στον Τοξότη στις 20 Δεκεμβρίου ανοίγει έναν νέο κύκλο, όχι άμεσων λύσεων αλλά κατεύθυνσης. Ο Τοξότης συνδέεται με τη νομοθεσία, τη στρατηγική, το ευρωπαϊκό πλαίσιο και τις μεγάλες αποφάσεις. Το μήνυμα είναι σαφές: το αγροτικό δεν μπορεί πλέον να αντιμετωπίζεται αποσπασματικά, αλλά πρέπει να ενταχθεί σε ένα συνολικό σχέδιο που συνδέει οικονομία, διπλωματία και επισιτιστική επάρκεια.

Το κρίσιμο σημείο, όμως, είναι ο χρονικός ορίζοντας. Αστρολογικά, ο κύκλος αυτός δεν παρατείνεται πέρα από το καλοκαίρι του 2026. Η έξοδος του Κρόνου από τους Ιχθύς σηματοδοτεί το τέλος της περιόδου αναμονής και ημίμετρων. Μέχρι τότε, η πολιτεία θα αναγκαστεί να καταλήξει σε ξεκάθαρες επιλογές και οι αγρότες να αποφασίσουν αν και πώς συνεχίζουν μέσα σε ένα νέο πλαίσιο.

Το αποτέλεσμα δεν θα είναι ενιαίο. Δεν διαφαίνεται καθολική δικαίωση, αλλά ούτε και πλήρης εγκατάλειψη. Το 2026 ευνοεί τη διαφοροποίηση. Όσοι προσαρμοστούν σε νέα σχήματα, νέες καλλιέργειες και διαφορετικά μοντέλα συνεργασίας θα συνεχίσουν με στήριξη. Ένα άλλο μέρος του αγροτικού κόσμου, όμως, θα βρεθεί μπροστά σε οριστικές αποφάσεις αποχώρησης ή δραστικής συρρίκνωσης.

Οι κινητοποιήσεις δεν εξαφανίζονται, αλλά αλλάζουν μορφή. Από μαζικές και αυθόρμητες, μετατρέπονται σε στοχευμένες και πολιτικά φορτισμένες παρεμβάσεις. Το αγροτικό ζήτημα παύει να είναι απλώς κοινωνική διαμαρτυρία και μετατρέπεται σε μέτρο πολιτικής αξιοπιστίας.

Μέχρι το καλοκαίρι του 2026, το αγροτικό ζήτημα παύει να είναι πεδίο διαχείρισης και μετατρέπεται σε πεδίο ευθύνης. Η πολιτική εξουσία δεν θα κριθεί από τις εξαγγελίες, αλλά από το αν θα έχει χαράξει ξεκάθαρη στρατηγική για την παραγωγική βάση της χώρας. Αν η απάντηση παραμείνει ασαφής, το κόστος δεν θα είναι μόνο κοινωνικό. Θα είναι πολιτικό, θεσμικό και γεωπολιτικό. Η αστρολογία δείχνει ότι αυτός ο κύκλος δεν κλείνει με επικοινωνία, αλλά με αποφάσεις. Και όποιος επιλέξει την αναβολή, θα βρεθεί αντιμέτωπος όχι με διαμαρτυρίες, αλλά με τη διάβρωση της ίδιας της πολιτικής αξιοπιστίας.

Το 2025 υπήρξε χρονιά συνειδητοποίησης. Το 2026 θα είναι χρονιά επιλογών. Και μέχρι το καλοκαίρι του, η ελληνική γη θα έχει δώσει την απάντησή της. Όχι μέσα από υποσχέσεις, αλλά μέσα από γεγονότα.

By Alinda Kanaki