Δυστυχώς το φετινό καλοκαίρι σημαδεύτηκε μέχρι στιγμής από έντονα καιρικά φαινόμενα σε πολλές περιοχές του πλανήτη, με ραγδαίες βροχοπτώσεις, πλημμύρες και έντονες χαλαζοπτώσεις, που κόστισαν την ζωή πολλών ανθρώπων και άφησαν τεράστιες υλικές καταστροφές πίσω τους. Και ενώ ο μισός πλανήτης βουλιάζει στα λασπόνερα, ο άλλος μισός καίγεται από τις πρωτοφανείς υψηλές θερμοκρασίες, που φέρνουν μια πρωτόγνωρη συρρίκνωση των πάγων, προς στιγμήν στο βόρειο ημισφαίριο.
Και αναρωτιέται κανείς: Μα τι συμβαίνει τελικά με το κλίμα της γης; Είναι τόσο μεγάλη η ζημιά που προκαλέσαμε στη Γη με τις παρεμβάσεις μας, που τελικά αλλάξαμε το κλίμα του πλανήτη; Η απάντηση δεν είναι εύκολη, αλλά ούτε και μονοδιάστατη. Σαφώς και διαδραματίσαμε κάποιο ρόλο στην κλιματική αλλαγή που παρατηρείται, επισπεύδοντας τις εξελίξεις ή επιτείνοντας τα καιρικά φαινόμενα, είναι όμως κυρίως οι συνοδικοί κύκλοι των εξωτερικών πλανητών του ηλιακού μας συστήματος και τα συνδυασμένα βαρυτικά πεδία των γιγάντιων ουράνιων σωμάτων, όπως και ο φυσικός εξελικτικός κύκλος της Γης, που ωθούν το κλίμα προς μια διαφορετική κατεύθυνση.
Από μελέτες διεθνών πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων έγινε σαφές, ότι την τελευταία δεκαετία παρατηρείται μια ραγδαία άνοδος της στάθμης της θάλασσας, καθώς καταγράφηκε μια ετήσια άνοδος 2,5 φορές ταχύτερη από αυτήν του προηγούμενου αιώνα. Οι παγετώνες συρρικνώνονται συνεχώς και με επιταχυνόμενους ρυθμούς και η άνοδος της στάθμης των υδάτων στις παράκτιες περιοχές του πλανήτη έφτασε σε ανησυχητικά επίπεδα.
Από την σκοπιά της αστρολογίας, σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση των δεδομένων αυτών διαδραματίζουν οι πλανήτες Ποσειδώνας και Πλούτωνας και οι μεταξύ τους όψεις εξαγώνου που σχηματίζουν και θα συνεχίζουν να σχηματίζουν από το 2011 μέχρι και το 2033.
Ο Ποσειδώνας πέρασε στο ζώδιο των Ιχθύων στις 4 Απριλίου 2011, ένα ζώδιο του νερού, όπου και θα παραμείνει μέχρι τις 24 Ιανουαρίου 2026. Ήδη την περίοδο της στάσης του για να εισέλθει στο ζώδιο των Ιχθύων είχαμε τον γιγαντιαίο σεισμό των 9 βαθμών στην ΒΑ Ιαπωνία και το τσουνάμι που έπληξε την Φουκουσίμα, ολοκληρώνοντας την καταστροφή στις 11 Μαρτίου 2011, δείχνοντας μας τις προθέσεις του για τα χρόνια που ακολουθούν. Από το 2026 δε μέχρι και το 2039 θα φιλοξενηθεί στο ζώδιο του Κριού.
Ο Πλούτωνας από την άλλη εισήλθε στο ζώδιο του Αιγόκερου στις 26 Δεκεμβρίου 2008 και θα αποχωρήσει οριστικά για να περάσει στον Υδροχόο στις 19 Νοεμβρίου 2024, όπου και θα παραμείνει μέχρι το 2044.
Στα πλαίσια των συνοδικών κύκλων των δύο πλανητών, που έχει διάρκεια 495 περίπου χρόνια, την περίοδο 2011 με 2033 έχουμε επαναλαμβανόμενα ευρεία εξάγωνα μεταξύ τους, που η μακροχρόνια παρατήρηση και η στατιστική ανάλυση τα συνδέει με πλημμύρες, έντονες και ανώμαλες καταιγίδες, την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, τους γιγαντιαίους κυματισμούς στα πελάγη αλλά και την εκδήλωση τσουνάμι. Κατά κάποιους αστρολόγους δε, η όψη αυτή αποκαλείται «ο ήχος της απελευθέρωσης του νερού», μια ονομασία απόλυτα ταιριαστή, εάν αναλογιστούμε την τήξη των πάγων.
Τα εξάγωνα μεταξύ των δύο εξώτερων πλανητών του ηλιακού μας συστήματος δημιουργούν ωστόσο ένα πλαίσιο και μια τάση, η οποία επιτείνεται πολλές φορές από τις εμπλεκόμενες όψεις των λοιπών εξωτερικών πλανητών ή των απλανών αστέρων. Στο ήδη υπάρχον πλαίσιο ήρθε να προστεθεί το 2013 η διέλευση του Κρόνου από τον Σκορπιό, φέρνοντας εκτεταμένες πλημμύρες στο μεγαλύτερο τμήμα της Ευρώπης και της Ασίας. Στην παρούσα φάση, σημαντικό ρόλο στην ένταση και την έκταση των πλημμυρικών φαινομένων διαδραματίζει το τετράγωνο ανάδρομου Κρόνου-Ουρανού. Οι έντονες βροχοπτώσεις όμως είναι ένα εφήμερο φαινόμενο, ενώ η τήξη των πάγων και η άνοδος της στάθμης των θαλασσών έχει πιο μόνιμες συνέπειες. Και την αντιστροφή της τάσης αυτής δεν είναι δυνατόν να την πετύχει το ανθρώπινο είδος, ακόμη και αν είχε την βούληση ή τα εργαλεία να το επιχειρήσει. Η τήξη των πάγων θα συνεχιστεί, όπως και η συνεπακόλουθη άνοδος της στάθμης της θάλασσας, γιατί αυτό προβλέπει η φυσική λειτουργία του πλανήτη που μας φιλοξενεί. Θα συνέβαινε ούτως ή άλλως, με κλιματική αλλαγή ή μη.
Σύμφωνα δε με μελέτες του πανεπιστημίου της Χαβάη, σε συνεργασία με επιστήμονες της NASA, η ταλάντωση της σελήνης, που είναι ένα φυσιολογικό περιοδικό φαινόμενο, θα είναι πολύ πιο έντονη την δεκαετία του 2030, με αποτέλεσμα την αυξημένη πίεση στο υδάτινο στοιχείο του πλανήτη. Πρόκειται για μια ανακοίνωση που επέτεινε τις ανησυχίες για επικείμενες καταστροφές σε ευαίσθητες περιοχές του πλανήτη, όπως είναι οι επίπεδες παράκτιες περιοχές ή οι παράκτιες χώρες που βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, όπως είναι η Ολλανδία ή το Μπαγκλαντές.
Η ταλάντωση του δορυφόρου μας είναι ένα φαινόμενο που οφείλεται στην αλλαγή τροχιάς της σελήνης, η οποία συμβαίνει κάθε 18,6 χρόνια, διαμορφώνοντας περιόδους με λιγότερο ή περισσότερο έντονες παλίρροιες στην γη. Λόγω ωστόσο της ανόδου της στάθμης των υδάτων, η ταλάντωση της σελήνης μπορεί να αποδειχτεί εξαιρετικά επικίνδυνη μέσα στην επόμενη δεκαετία, προκαλώντας και αυτή με την σειρά της εκτεταμένες πλημύρες και καταστροφές σε παράκτιες περιοχές ή σε κοιλάδες απορροής ποταμών.
Αν μη τι άλλο, η μελέτη αυτή κατέδειξε με τον πιο περίτρανο τρόπο, το πόσο αλληλένδετα είναι τα γεγονότα σε συμπαντικό επίπεδο. Η κάθε δράση, η κάθε κίνηση πυροδοτεί ένα ντόμινο εξελίξεων, που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέγεθος ή το εύρος του τελικού αποτελέσματος. Γιατί οι πιθανότητες είναι άπειρες. Αυτό προς γνώση και συμμόρφωση του είδους μας, που θεώρησε ότι η τεχνολογική πρόοδος το έφερε σε επίπεδο Θεού, ικανού να αλλάξει την πορεία του σύμπαντος.
Όπως γίνεται από τα πιο πάνω φανερό, διανύουμε τουλάχιστον από αστρολογικής άποψης μια περίοδο ανόδου της στάθμης των θαλασσών, που θα απειλήσει πολλά από τα ανθρώπινα δημιουργήματα και θα θέσει σε κίνδυνο τις ζωές μας. Δεν θα φέρει όμως, τουλάχιστον προς το παρόν, ένα νέο κατακλυσμό του Νώε ή του Δευκαλίωνα, απειλώντας με αφανισμό την παρουσία μας στον πλανήτη αυτό. Θα πρέπει ωστόσο να προστατευτούμε όσο καλύτερα μπορούμε, και να κάνουμε σοφή χρήση του χρόνου και των πόρων που έχουμε στην διάθεση μας, σχεδιάζοντας την επόμενη μας μέρα, με απόλυτη επίγνωση των παρεμβάσεων μας και με παράλληλο σεβασμό στον πλανήτη που μας φιλοξενεί και μας θρέφει.
Αλίντα Κανάκη
Δημήτρης Μήτρας