Ο ανατολικός κλάδος του ρήγματος της Ανατολίας, όπου εκδηλώθηκαν οι πολύ ισχυρές σεισμικές δονήσεις της 6ης Φεβρουαρίου, είναι σημείο συνάντησης τριών τεκτονικών πλακών και ανήκει ανάμεσα στα ποιο σεισμογενή σημεία του πλανήτη μας.
Οι λιθογραφικές πλάκες της Αραβικής χερσονήσου, της Ανατολίας και της Ευρασίας κινούνται προς διαφορετικές κατευθύνσεις, με συνέπεια οι συνεχείς πιέσεις να συσσωρεύουν ενέργεια στα σημεία τριβής, η οποία σε κάποια δεδομένη στιγμή πρέπει να εκτονωθεί μέσα από ένα σεισμό. Η περιοχή ωστόσο είχε να καταγράψει τόσο ισχυρή σεισμική δόνηση τουλάχιστον εδώ και δύο αιώνες. Η δε ενέργεια που απελευθερώθηκε από τον κύριο σεισμό της τάξης των 7,8 R ισοδυναμεί με αυτήν 32 ατομικών βομβών, ανάλογης ισχύος της Χιροσίμα της Ιαπωνίας.
Ο ισχυρότατος κύριος σεισμός καθώς και ο πολύ ισχυρός μετασεισμός που ακολούθησε λίγες ώρες αργότερα, της τάξης των 7,6 R είχε σαν συνέπεια να σκιστεί η επιφάνεια της γης σε μήκος 160 χιλιομέτρων κατά μήκος του ρήγματος, ενώ επιστημονικές παρατηρήσεις σημειώνουν ότι, σαν συνέπεια του σεισμού, μετατοπίστηκε ολόκληρη η πλάκα της Ανατολίας κατά τρία ολόκληρα μέτρα, ενώ οι μέσες ετήσιες μετατοπίσεις στην περιοχή δεν υπερβαίνουν τα 15 χιλιοστά τον χρόνο. Η βίαιη και ακραία αυτή μετατόπιση είχε σαν συνέπεια να σημειωθούν τα πρώτα εικοσιτετράωρα μετά τον σεισμό, σειρά σεισμικών δονήσεων στις γύρω από το επίκεντρο χώρες (Λίβανος, Ισραήλ, Παλαιστίνη, Συρία και Ιορδανία), από ρήγματα που δεν συνδέονται με το ρήγμα της Ανατολίας.
‘Έγκριτοι σεισμολόγοι που μελετούν με προσοχή την εξέλιξη του φαινομένου θεωρούν ότι η τόσο μεγάλη απελευθέρωση ενέργειας από ένα τμήμα του ρήγματος της Ανατολίας, ενεργοποίησε ολόκληρες τις πλάκες και η σεισμική δραστηριότητα εξαπλώνεται και σε άλλα σημεία των πλακών. Η ανακατανομή δε των σημείων πίεσης μεταξύ των πλακών της Ανατολίας και της Αραβικής χερσονήσου μπορεί να οδηγήσει σε σεισμικές δονήσεις ακόμη και σε απομακρυσμένες από τα μεγάλα ρήγματα περιοχές των δύο πλακών.
Οι μεγάλοι σεισμοί στην κεντρική Τουρκία έχουν προκαλέσει σημαντικές αλλαγές στην κατανομή των τάσεων σε όλη την περιοχή, με αποτέλεσμα η σεισμική δραστηριότητα να έχει εξαπλωθεί μέχρι την Παλαιστίνη. Κατά δε τον Ολλανδό σεισμολόγο Frank Hougerbits, ο οποίος πρώτος υπολόγισε το τεράστιο μέγεθος της μετατόπισης που προκάλεσε ο σεισμός, η περιοχή της Μέσης Ανατολής έχει αρχίσει να αλλάζει! Ο Ιταλός Σεισμολόγος Carla Doglioni, επικεφαλής του Ιταλικού Εθνικού Ινστιτούτου Γεωφυσικής και Ηφαιστειολογίας θεωρεί ότι το πρωτοφανές αυτό συμβάν θα μπορούσε να απειλήσει την περιοχή με μια πραγματική γεωλογική καταστροφή και να οδηγήσει σε μη ανατρέψιμες σεισμολογικές συνέπειες. Και αυτές οι συνέπειες θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην εκδήλωση δεκάδων, αν όχι εκατοντάδων σεισμών σε διάφορες περιοχές. Το παρόν ενεργοποιημένο πάντως ρήγμα θα συνεχίσει κατ’ εκτίμηση των σεισμολόγων να δίνει για πολλούς μήνες μετασεισμικές δονήσεις (κάποιοι εκτιμούν ότι μπορεί να χρειαστούν χρόνια μέχρι να ομαλοποιηθεί η σεισμική δραστηριότητα στην περιοχή).
Χρονοδιάγραμμα μεγάλων σεισμών στην Τουρκία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
26 Δεκεμβρίου 1939
Περίπου 32.700 άνθρωποι χάνουν την ζωή τους στην ανατολική πόλη Ερζιντζάν μετά από σεισμό 7,8 Ρίχτερ.
20 Δεκεμβρίου 1942
Περίπου 1.100 άνθρωποι χάνουν την ζωή τους και 5.000 κτίρια καταστρέφονται στην περιοχή Erbaa-Niksar από σεισμό 7,3 Ρίχτερ.
26 Νοεμβρίου 1943
Περίπου το 75 τοις εκατό των σπιτιών καταστρέφονται στην περιοχή Ladik-Vezirkopru και σχεδόν 4.000 άνθρωποι χάνουν την ζωή τους σε σεισμό 7,6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ.
1 Φεβρουαρίου 1944
2.790 άνθρωποι χάνουν την ζωή τους και 50.000 σπίτια καταστρέφονται ή έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές στη ζώνη ρήγματος της Βόρειας Ανατολίας από το Bolu μέσω του Gerede έως το Kurşunlu σε σεισμό 7,4 Ρίχτερ.
31 Μαΐου 1946
Σεισμός 5,9 βαθμών έπληξε την Ουστρούκαν, με αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους 1.300 άνθρωποι .
Από αστρολογικής άποψης έχει γραφεί πολλές φορές ότι διάγουμε χρόνια έντονων τεκτονικών μετατοπίσεων, καθώς ο Ουρανός βρίσκεται στο ζώδιο του Ταύρου, ένα ζώδιο της γης, από τις αρχές του 2019 μέχρι και την άνοιξη του 2026. Τα τελευταία δύο χρόνια μετατοπίστηκαν επίσης οι δεσμοί της Σελήνης, άρα και ο άξονας των εκλείψεων, στον άξονα Ταύρου-Σκορπιού, επιτείνοντας την πίεση στα ενεργά ρήγματα και στα ηφαιστειακά τόξα του πλανήτη μας. Ο άξονας των εκλείψεων μετατοπίζεται κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2023 στους Κριό και Ζυγό, μειώνοντας κατά τι την πίεση, ωστόσο το Μάιο του 2023 εισέρχεται ο Δίας, το μεγαλύτερο ουράνιο σώμα του ηλιακού μας συστήματος μετά τον ήλιο, στο ζώδιο του Ταύρου. Παράλληλα, ήδη θα έχει μετακινηθεί ο Πλούτωνας τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους στο ζώδιο του Υδροχόου, όπου θα παραμείνει για τις επόμενες δύο δεκαετίες, και ανάμεσα στα φαινόμενα που θα πρέπει να περιμένουμε από την διέλευση του αυτή, είναι και οι έντονες γεωλογικές μεταβολές.
Σε ενίσχυση των πιο πάνω αστρολογικών εκτιμήσεων έρχονται οι μελέτες σημαντικών γεωφυσικών υπηρεσιών ανά την υφήλιο, οι οποίες προβλέπουν ότι μέσα στην επόμενη πενταετία θα αυξηθεί η σεισμική δραστηριότητα στον πλανήτη μας. Αυτό αφορά τόσο την συχνότητα των σεισμικών γεγονότων, όσο και την έκλυση σεισμικής ενέργειας. Οι εκτιμήσεις στηρίζονται στην παρατήρηση, πως τα τελευταία τέσσερα χρόνια υπήρξε ελαφρά μειωμένη σεισμική δραστηριότητα αναφορικά με σεισμούς άνω των 8 R, με συνέπεια να πιστεύεται ότι τα χρόνια που ακολουθούν να είναι η σεισμική δραστηριότητα του πλανήτη ελαφρώς πάνω από τον μέσο όρο. Όσο για τα πιθανά επίκεντρα, σημειώνουν, ότι οι σεισμογενείς περιοχές του πλανήτη μας είναι γνωστές και θα πρέπει να είναι κανείς πάντοτε προετοιμασμένος για σεισμούς.
Οι κύριες όψεις που δημιουργούν ανησυχίες για τον υπόλοιπο Φεβρουαρίου 2023 και επιδρούν μέχρι τα μέσα Μαρτίου, και μπορούν να επισπεύσουν εκδηλώσεις σεισμών στα ρήγματα της γης με έντονη κινητικότητα είναι:
- Το τετράγωνο Σελήνης – Αφροδίτης – Ποσειδώνα της 15 Φεβρουαρίου 2023
- Η συντονισμένη Νέα Σελήνη της 20 Φεβρουαρίου 2023
- Το τετράγωνο Ερμή – Ουρανού μεταξύ 20 και 26 Φεβρουαρίου 2023
- Η διέλευση του Άρη πάνω από το αστέρι Aldebaran, που αποκαλείται ο άξονας των καταστροφών, μια διέλευση που επιδρά έως 15 Μαρτίου 2023
Υπό την επίδραση των πιο πάνω κοσμολογικών παραγόντων είναι πιθανή η συνέχιση των έντονων σεισμικών αναταράξεων μέσα στον Φεβρουάριο του 2023, όπως αυξημένο είναι και το ενδεχόμενο ηφαιστειακών εκρήξεων στα ενεργά ρήγματα του πλανήτη μας.
Και στις πιο επικίνδυνες περιοχές ανήκουν το Δαχτυλίδι της Φωτιάς του Ειρηνικού Ωκεανού, το ρήγμα της Ανατολίας (ο βόρειος κλάδος δημιουργεί ανησυχίες), τα ρήγματα του Αιγαίου και της Ιταλικής Χερσονήσου, τα ρήγματα της Καραϊβικής και της Κεντρικής Αμερικής, αλλά και τα ρήγματα της ράχης του Ατλαντικού Ωκεανού (Atlantic Ridge), υπεύθυνα για τις ηφαιστειακές εκρήξεις των ενεργών ηφαιστείων της περιοχής.
Αλίντα Κανάκη
Μήτρας Δημήτρης
